مددی: کابل‌های برق ورزشگاه آزادی را فقط در موزه‌ می‌توانید پیدا کنید! / پدیده «شکست سکوها» اتفاق افتاده

مدیر برکنار شده ورزشگاه آزادی گفت: ورزشگاه آزادی با پدیده «شکست سکوها» مواجه شده و با توجه به اینکه زیر این سکوها عمق وجود دارد و احتمال آسیب و حادثه است.

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، احمد مددی مدیر سابق ورزشگاه آزادی در گفت و گویی درباره شرایط سیستم برق ورزشگاه آزادی اظهار داشت: گزارش ها و بررسی میدانی را بر اساس شواهد و قراین تهیه کردم و همان شب پس از دیدار پرسپولیس و تراکتور به مسئولان مربوطه ارائه کردم و در آینده گزارش دیگری برای وزارت ورزش آماده خواهم کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: قدمت سیستم و تاسیسات برقی ما در استادیوم آزادی نزدیک به نیم قرن است و با این کابل های روغنی برق که الان باید درموزه ها پیدا کنیم، یک چالش مهم است. من در این مدت یک سال و 5 روز حضور در این مسئولیت بارها به شرکت توسعه نامه زدم و نسبت به قطعی برق و خطر احتمالی هشدار لازم را دادم. حتی به بهاروند مدیروقت سازمان لیگ نامه زدم و گفتم لازم است مسابقات زیر نور طبیعی برگزار شود. به قشقایی مدیرکل امنیتی استانداری تهران هم اعلام کردیم امکان برگزاری مسابقات زیر نور وجود ندارد. کمیسیون ورزشی شورای تامین هم بر اساس نامه ما تصمیم گرفت مسابقات زیر نور طبیعی باشد.

مددی ادامه داد: اما شاهد بودیم مدیرعامل شرکت توسعه نامه ما را کم لم یکن کرد و مسئولیت هر اتفاق را اعلام کرد که برعهده می گیرد. در این میان مسئول مستقیم اتفاقات در استادیوم آزادی شخص عاصم یوسفی مدیر شرکت توسعه و تجهیز است که در این مدت نامه های متعدد به ایشان زده شده است اما متاسفانه جامعه عمل پوشیده نشد. البته اخیرا پیمانکاری را مشخص کردند و الان در حال خاکبرداری و غیره هستند و امیدوارم این اتفاق بیفتد و پس از 50 سال سیستم برق ما بروز و جدید شود.

مدیر سابق مجموعه ورزشی آزادی تهران درباره شرایط امنیت این استادیوم عنوان کرد: ورزشگاه آزادی با پدیده «شکست سکوها» مواجه شده و با توجه به اینکه زیر این سکوها عمق وجود دارد و احتمال آسیب و حادثه است.

وی ادامه داد: اخیرا با پیگیری صورت گرفته مناقصه 15 زون از 69 زون برای سبک سازی اتفاق افتاده است، اما کافی نیست و باید هر 69 زون سبک سازی شود تا ورزشگاه آزادی پویا و فعال باشد. من تحقیقاتی انجام دادم و ورزشگاه بزرگ دنیا هر 25 الی 30 سال بازسازی شده است اما در ورزشگاه آزادی 50 سال است که این اتفاق رخ نداده است. برخی هنوز باور ندارند و برخی آن را شیطنت می دانند اما مگر می شود به مردم دروغ گفت.

مددی که روز گذشته با تصمیم شرکت توسعه و تجهیز از مدیریت ورزشگاه آزادی برکنار شد، درباره شرایط چمن استادیوم آزادی خاطرنشان کرد: عمر چمن ورزشگاه آزادی هم 21 سال است، عمر مفید چمن 5 تا 7 سال است، برخی از سیستم زیر چمن دچار آسیب است و در این باره هم باید اقدام اساسی صورت گیرد.

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: احمد مددی ورزشگاه آزادی مجموعه ورزشی آزادی ورزشگاه آزادی شرکت توسعه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۲۶۴۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مخالفت شدید روزنامه سپاه به ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه‌ها

جلسه پشت جلسه و نشست پشت نشست برای اینکه ببینند برای اتفاقات چهارشنبه شب گذشته ورزشگاه آزادی چکار باید بکنند.

روزنامه جوان نوشت: تشت رسوایی کم‌کاری‌های همین آقایان بابت امور فرهنگی و اخلاقی در ورزشگاه‌ها از بام افتاده و صدای آن را همه شنیده‌اند، اما نامدیران ورزش ایران هنوز خیال می‌کنند با برگزاری چند جلسه اضطراری و وانمود کردن اینکه نگران هستند می‌توانند فرهنگ و اخلاق را به ورزشگاه بیاورند.

در این میان هم هستند کسانی که از ابتدا ساز مخالف زدند و حالا بدون اینکه متوجه تبعات داخلی و خارجی حذف بانوان از حضور در ورزشگاه‌ها باشند دم از آینده‌نگری خود می‌زنند و باد در گلو می‌اندازند که «ما گفته بودیم اینگونه می‌شود.»

اتفاقی که نباید رخ می‌داد، افتاد؛ اینکه مرد و زن در ورزشگاه به‌هم بتازند و با ادبیاتی زننده یکدیگر را مخاطب قرار دهند، چیزی بود که توقعش را نداشتیم، اما رخ داد، ولی می‌توان از همین چالش جدی یک فرصت ساخت. امروز خیلی راحت می‌توان جلوی ورود بانوان به ورزشگاه را گرفت، اما یادتان باشد اگر این اتفاق بد بیفتد، یعنی بلندگو برداشته‌ایم و به تمام جهان اعلام کرده‌ایم که با تمام ادعاهایمان در خصوص فرهنگ و تمدن تاریخی‌مان، نه فرهنگ داریم، نه اخلاق، چون حتی نمی‌توانیم یک جمعیت اندک را مدیریت کنیم.

در حال حاضر تنها راه‌حلی که به ذهن کوته‌بین کت‌وشلوارپوش‌های ورزش کشور رسیده، این است که با اهرم فشار شورای تأمین استان‌ها حضور بانوان در برخی از بازها را کنسل کنند که این خود تأیید واقعیت ناکارآمدی آقایان است و تأیید مثل معرف است که می‌گوید: «اگر در حل مسئله‌ای ناکام ماندید، صورت مسئله را پاک کنید.»

با تبعات خارجی و بین‌المللی عدم حضور بانوان در ورزشگاه‌ها فعلاً کاری نداریم که خود داستانی جدا دارد، اما باید به این نکته مهم توجه داشته باشیم که حدود یک‌سالی از حضور بانوان در ورزشگاه‌ها می‌گذرد و به‌جز اتفاق بد چهارشنبه شب شاهد اتفاق دیگری نبوده‌ایم و در همه جا بانوان با امنیت کامل در ورزشگاه حاضر شده‌اند. هرچند که انتشار برخی فیلم‌های تقطیع شده با حضور یک یا دو نفر در طول این مدت در بازی‌های مختلف و بیان کلمات زشت و رکیک از زبان آن‌ها قبلاً هم دیده شده، جریانی که به نظر می‌رسد با هدف منفی جلوه دادن حضور بانوان در ورزشگاه از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی داشته است. جریانی که اتفاقات چهارشنبه شب گذشته برگ برنده‌ای برای آن شد.

اما همین اتفاق باید شروع یک جریان تازه باشد. اتفاق چهارشنبه شب همه را ناراحت کرد. قبح‌شکنی از رفتار و گفتار زننده چیزی نیست که به مذاق آدمی خوش بیاید، اما ثابت کرد که ما چقدر در کار فرهنگی و اخلاق‌مداری با مشکل روبه‌رو هستیم. در یک کلمه، سال‌هاست که از فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی دم می‌زنیم، اما حالا و با یک اتفاق همه چیز زیر سؤال رفته است.

اتفاق بدتر ممکن است بعد از این رخ دهد؛ بعد از جلسات متعدد و بی‌خاصیت آقایان کت‌وشلوارپوش، اتفاقی که ثابت می‌کند ما قدرت کار فرهنگی و اخلاقی در ورزش را نداریم و حتی نمی‌توانیم حضور تعداد اندکی بانو در ورزشگاه را مدیریت کنیم. با نهایت تأسف باید این حقیقت را بیان کنیم، اینکه شخصی به خود اجازه بدهد در محیط ورزشگاه به بانوان توهین کند مربوط به امروز و دیروز نیست و این مسئله از دیرباز در ورزشگاه‌های ایران که تا پیش از این محیطی مردانه بوده بدون هیچ مشکلی وجود داشته است. اما حالا، چون این توهین در حضور خود بانوان صورت گرفته، سروصدا به راه افتاده است. به‌طور حتم اگر این هوادار هتاک و بقیه هتاک‌ها در سال‌های قبل مورد بازخواست قرار می‌گرفتند، امروز اینگونه به خود جسارت نمی‌دادند که آنچه خود لایقش هستند را به زبان بیاورند. حال سؤال این است که آیا اگر بانوان در ورزشگاه نباشند محیط ورزشگاه فرهنگی و اخلاقی می‌شود؟ پاسخ را می‌توان از لابه‌لای برگ‌های تاریخ فوتبال باشگاهی پیدا کرد؛ «نه»!

با وجود این چیزی از کم‌کاری‌های آقایان در طول تمام سال‌های گذشته کم نمی‌شود. آقایانی که شاید امروز هم بدون توجه به تبعات بین‌المللی راحت‌ترین راه را برای فرار از مشکل پیش آمده انتخاب کنند.